адпусціць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Дазволіць каму-н. пайсці, паехаць куды-н.

    • А. дзяцей дадому.
    • А. машыну.
  2. Вызваліць, выпусціць.

    • А. затрыманых.
    • А. на волю птушку.
  3. Аслабіць, зрабіць менш нацягнутым, заціснутым.

    • А. дзягу.
    • А. лейцы.
  4. пераноснае значэнне, каго-што, звычайна безасабовая форма Пра хваробу, боль і пад., стаць больш слабым, сціхнуць (размоўнае).

    • Так усё балела, але пад раніцу адпусціла.
  5. Прадаць, выдаць пэўную колькасць чаго-н.

    • А. тавар.
    • А. прадукты.
  6. Назначыць, выдзеліць для якой-н. мэты.

    • А. сродкі на будаўніцтва школы.
  7. Адгадаваць валасы, пазногці і пад.

    • А. вусы.
    • А. бараду.
  8. Сказаць нечакана (размоўнае жартаўлівае).

    • А. вострае слоўца.
    • А. трапны жартаўлівае.
  9. Зрабіць мякчэйшым, зменшыць гарт (металу; спецыяльны тэрмін).

    • А. сталь.
  10. Дараваць (грэх, віну і пад.).

    • А. грахі.

|| незакончанае трыванне: адпускаць.

|| назоўнік: водпуск і адпушчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)