Verbum

абмя́кнуць, ✂; зак.

1. Зрабіцца мяккім, рыхлым.

   • Хлеб ад вільгаці абмяк.

2. Стаць больш мяккім, дабрадушным пад уплывам чаго-н. (разм.).

   • Крыклівая жанчына неяк абмякла і заплакала.

|| незак. абмякаць, ✂.

абмяле́лы, ✂.

Які абмялеў, мелкі.

• Абмялелая затока.

абмяня́цца, ✂; зак.

1. Зрабіць абмен, памяняцца кім-, чым-н.

   • А. кватэрамі.

2. Выпадкова памяняцца якімі-н. рэчамі.

   • А. шапкамі ў гардэробе.

3. перан. Падзяліцца з кім-н. сваімі думкамі і выслухаць думкі, погляды субяседніка.

   • А. вопытам.

|| незак. абменьвацца, ✂.

|| наз. абмен, ✂.

абмяня́ць, ✂; зак.

Аддаць адно што-н. і атрымаць замест яго другое.

• А. кніжку ў бібліятэцы.

|| незак. абменьваць, ✂.

|| наз. абмен, ✂.

абмярцве́лы, ✂.

1. Які страціў адчувальнасць, нежывы.

   • Абмярцвелая тканка.
   • Абмярцвелыя ногі.

2. перан. Нерухомы, застылы.

   • А. ад страху твар.

|| наз. абмярцвеласць, ✂.

абмя́ць, ✂; зак.

Прымяць, прыціснуць зверху, зрабіць шчыльнейшым.

• А. салому.

|| незак. абмінаць, ✂.

|| наз. абмінанне, ✂.

абмяша́ць, ✂; зак.

Прыправіць корм (сечку, мякіну, ахрап’е) мукою, бульбай.

• А. сечку карове.

|| незак. абмешваць, ✂.

|| наз. абмешванне, ✂ і абмешка, ✂.

абнаві́цца, ✂; зак.

1. Стаць новым, абноўленым.

   • Краіна абнавілася.

2. Папоўніцца чымсьці новым.

   • Рэпертуар тэатра абнавіўся.
   • Абнавіўся склад рэдкалегіі.

|| незак. абнаўляцца, ✂.

|| наз. абнаўленне, ✂.

абнаві́ць, ✂; зак.

1. Замяніць устарэлае чым-н. новым, папоўніць чым-н. новым.

   • А. рэпертуар.

2. Надаць чаму-н. новы выгляд, паднавіць.

   • А. мэблю.

3. Упершыню ўжыць, выкарыстаць новую рэч (разм.).

   • А. набытае паліто.

|| незак. абнаўляць, ✂.

|| наз. абнаўленне, ✂.

абнадзе́іць, ✂; зак.

Супакоіць, абудзіўшы надзею, суцешыць.

• А. цяжкахворага.

|| незак. абнадзейваць, ✂.