абнадзе́іць, ✂; зак.

Супакоіць, абудзіўшы надзею, суцешыць.

  • А. цяжкахворага.

|| незак. абнадзейваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)