абнаві́ць, ✂; зак.

  1. Замяніць устарэлае чым-н. новым, папоўніць чым-н. новым.

    • А. рэпертуар.

  2. Надаць чаму-н. новы выгляд, паднавіць.

    • А. мэблю.

  3. Упершыню ўжыць, выкарыстаць новую рэч (разм.).

    • А. набытае паліто.

|| незак. абнаўляць, ✂.

|| наз. абнаўленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)