Verbum

адрыгну́цца, ✂; зак.

1. Выдаліцца са страўніка пры адрыжцы.

   • Адрыгнулася цыбуляй (безас.).

2. перан. Адбіцца пэўным чынам за якое-н. зло (разм.).

   • Прыйдзе час — адрыгнецца яму гэта.

|| незак. адрыгацца, ✂ і адрыгвацца, ✂.

адрыгну́ць, ✂; зак.

Вывергнуць, выдаліць часцінкі ежы пры адрыжцы.

|| незак. адрыгаць, ✂ і адрыгваць, ✂.

адры́жка, ✂, ж.

1. Выхад газаў са страўніка праз рот.

   • А. ад рэдзькі.

2. перан., чаго. Праяўленне чаго-н. аджылага.

   • А. старога свету.

адры́на, ✂, ж.

Халодная будыніна для захоўвання кармоў, інвентару і пад. і пуня.

адры́нуць, ✂; зак.

Адступіць, адысці, адхлынуць.

• Натоўп раптам адрынуў назад.

адрыўны́, ✂.

Такі, які можна адрываць.

• А. каляндар.

адры́ць, ✂; зак.

1. гл. рыць.

2. Рыючы, дастаць, вызваліць.

   • А. скарб.

|| незак. адрываць, ✂.

адрэ́з, ✂, м.

1. гл. адрэзаць.

2. Кусок тканіны, адрэзаны для шыцця чаго-н.

   • Купіць а. на паліто.

3. Месца, па якім адрэзана што-н.

   • Шырыня дошкі ў адрэзе.

адрэ́зак, ✂, м.

1. Невялікі адрэзаны кавалак чаго-н.

   • А. дошкі.

2. Частка чаго-н., што вымяраецца ў прасторы або часе.

   • А. шляху.

адрэ́заць, ✂; зак.

1. што і чаго. Аддзяліць рэжучым інструментам.

   • А. кавалак хлеба.
   • Сем разоў адмерай, адзін раз адрэж (прыказка).

2. што і чаго. Аддзяліць межаваннем (зямельны ўчастак).

3. перан. Аддзяліць, парушыць сувязь паміж кім-, чым-н.

   • А. частку войска ад галоўных сіл.
   • А. дарогу.

4. Рэзка, катэгарычна сказаць, заявіць (разм.).

   • — Мне з вамі няма чаго гаварыць! — адрэзала жанчына.

|| незак. адразаць, ✂ і адрэзваць, ✂.

|| наз. адразанне, ✂, адрэзванне, ✂ і адрэз, ✂.

• Лінія адрэзу (па якой трэба адрэзаць).
• Галаву даю на адрэз, што гэта так (запэўненне ў праўдзівасці чаго-н. і разм.).