адрыгну́цца, ✂; зак.

  1. Выдаліцца са страўніка пры адрыжцы.

    • Адрыгнулася цыбуляй (безас.).

  2. перан. Адбіцца пэўным чынам за якое-н. зло (разм.).

    • Прыйдзе час — адрыгнецца яму гэта.

|| незак. адрыгацца, ✂ і адрыгвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)