Verbum

адлажы́ць, ✂; зак.

Тое, што і адкласці (у 1 і 2 знач.).

адлама́цца, ✂; зак.

Ломячыся, зламаўшыся, адпасці.

• Ручка дзвярэй адламалася.

|| незак. адломлівацца, ✂ і адломвацца, ✂.

адлама́ць, ✂; зак.

Ломячы, зламаўшы, аддзяліць.

• А. кавалак хлеба.

|| незак. адломліваць, ✂ і адломваць, ✂.

адле́гласць, ✂, ж.

Прастора, якая раздзяляе два пункты, прамежак паміж чым-н.

• Велізарная а. раздзяляе нас.
• Трымаць на адлегласці (таксама перан. не дапускаць блізкасці, збліжэння з кім-н.).

адле́глы, ✂.

Аддалены (у прасторы, часе, па ступені развіцця).

адле́гчы, ✂; зак.

1. Знікнуць, перастаць адчувацца (пра трывогу, боль і пад.).

   • Боль ад сэрца адлёг.
   • Сэрца не камень, адляжа (прыказка).
   • На душы адлягло (безас.).

2. Спасці, паменшаць (пра холад, мароз).

   • Мароз адлёг.
   • Пад раніцу адлегла, пацяплела (безас.).

|| незак. адлягаць, ✂.

адле́жацца, ✂ і адляжа́цца, ✂; зак. (разм.).

Паляжаўшы, адпачыць, аднавіць сілы, акрыяць (пасля хваробы, стомы і пад.).

• Адляжаўся ў бальніцы, паправіўся.

|| незак. адлежвацца, ✂.

адле́жаць, ✂ і адляжа́ць, ✂; зак.

1. Лежачы доўга або ў нязручнай позе, выклікаць зняменне якой-н. часткі цела.

   • А. руку.
   • А. бакі.

2. Хварэючы, праляжаць пэўны час у пасцелі (разм.).

   • Адляжаў тыдзень у бальніцы.

|| незак. адлежваць, ✂.

адле́зці, ✂; зак. (разм.).

Перастаць чапляцца, адчапіцца.

• Адлезь ты ад яго!

адле́таваць, ✂; зак. (разм.).

Пражыць, перажыць лета.