Verbum

адле́гчы, ​^✂; зак.

1. Знікнуць, перастаць адчувацца (пра трывогу, боль і пад.).

   • Боль ад сэрца адлёг.
   • Сэрца не камень, адляжа (прыказка).
   • На душы адлягло (безас.).

2. Спасці, паменшаць (пра холад, мароз).

   • Мароз адлёг.
   • Пад раніцу адлегла, пацяплела (безас.).

|| незак. адлягаць, ✂.