Verbum

аблаго́дзіць, ✂; зак.

Выхаваць у кім-н. пачуццё лагоднасці, сардэчнасці, незласлівасці.

• А. хлопчыка.

|| незак. аблагоджваць, ✂.

абла́дзіцца, ✂; зак.

Навесці лад у гаспадарцы, адбудавацца, абжыцца.

• А. на новым месцы.

|| незак. абладжвацца, ✂.

абла́дзіць, ✂; зак.

1. Прывесці да ладу, адрамантаваць, паправіць.

   • А. старую хату.

2. Уладзіць, арганізаваць (разм.).

   • А. справу.

|| незак. абладжваць, ✂.

|| наз. абладжванне, ✂.

аблажны́:

• аблажны дождж — працяглы дождж, у час якога ўсё неба зацягнута хмарамі.

аблажы́ць, ✂; зак.

1. Палажыць што-н. вакол каго-, чаго-н.

   • А. хворага грэлкамі.
   • А. градку дзёрнам.

2. Аздабляючы, умацоўваючы што-н., пакрыць, абліцаваць паверхню.

   • А. печ кафляй.

3. што. Пакрыць суцэльнай масай чаго-н., абвалачы.

   • Хмары аблажылі неба.
   • Язык аблажыла (безас.: пра налёт на языку пры захворванні).

4. Акружыць (звера на паляванні, які-н. умацаваны пункт войскам).

   • А. мядзведзя.
   • А. крэпасць.

5. Абавязаць да выплаты чаго-н.

   • А. падаткамі.

6. Адвярнуць, апусціць.

   • А. каўнер.

7. Абшыць чым-н.

   • А. аксамітам.

8. Паваліць, абваліць; забіць (разм.).

   • А. дрэва.
   • А. кабана.

9. каго-што, чым і без дапаўнення. Груба аблаяць (разм.).

   • А. моцным словам.

|| звар. аблажыцца, ✂.

|| наз. абкладка, ✂ і аблажэнне, ✂.

абла́зіць, ✂; зак. (разм.).

Лазячы, шукаючы каго-, што-н., пабыць усюды.

• А. увесь лес.
• А. усе закуткі.

аблакаці́цца, ✂; зак.

Абаперціся локцем (локцямі) на што-н.

• А. на падаконнік.

|| незак. аблакочвацца, ✂.

аблама́цца, ✂; зак.

1. Ломячыся, аддзяліцца, адваліцца.

   • Галіна дрэва абламалася.

2. Пад уздзеяннем асяроддзя стаць больш культурным (разм.).

   • Каля людзей крыху абламаўся.

|| незак. абломвацца, ✂ і абломлівацца, ✂.

|| наз. аблом, ✂, абломванне, ✂ і абломліванне, ✂.

аблама́ць, ✂; зак.

1. Ломячы, аддзяліць частку, кавалак чаго-н.

   • А. сук.
   • А. лёд.

2. Паабломваць усё або многае.

   • А. сухія галінкі.
   • А. бэз.

3. перан., каго. З цяжкасцю ўгаварыць, пераканаць, а таксама перамагчы ўпартасць і пад. (разм.).

   • А. яго і зрабіць паслухмяным.

◊

• Абламаць рогі каму (разм.) — уціхамірыць, утаймаваць, падпарадкаваць каго-н.

|| незак. абломваць, ✂ і абломліваць, ✂.

|| наз. аблом, ✂, абломванне, ✂ і абломліванне, ✂.

аблапо́шыць, ✂; зак. (разм.).

Ашукаць з карыслівай мэтай, абабраць.

|| незак. аблапошваць, ✂.