аблажыць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Палажыць што-н. вакол каго-, чаго-н.
- А. хворага грэлкамі.
- А. градку дзёрнам.
-
Аздабляючы, умацоўваючы што-н., пакрыць, абліцаваць паверхню.
- А. печ кафляй.
-
што. Пакрыць суцэльнай масай чаго-н., абвалачы.
- Хмары аблажылі неба.
- Язык аблажыла (безасабовая форма: пра налёт на языку пры захворванні).
-
Акружыць (звера на паляванні, які-н. умацаваны пункт войскам).
- А. мядзведзя.
- А. крэпасць.
-
Абавязаць да выплаты чаго-н.
- А. падаткамі.
-
Адвярнуць, апусціць.
- А. каўнер.
-
Абшыць чым-н.
- А. аксамітам.
-
Паваліць, абваліць; забіць (размоўнае).
- А. дрэва.
- А. кабана.
-
каго-што, чым і без дапаўнення. Груба аблаяць (размоўнае).
- А. моцным словам.
|| зваротны стан: аблажыцца. || назоўнік: абкладка і аблажэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)