Verbum

адмаўча́цца, ✂; зак. (разм.).

Прамаўчаць, ухіліцца ад адказу, гутаркі.

|| незак. адмоўчвацца, ✂.

адмаха́ць, ✂; зак.

1. Прамахаць пэўны час чым-н.

2. Прайсці, праехаць вялікую адлегласць (разм.).

   • А. дзесяць кіламетраў.

|| незак. адмахваць, ✂.

адмахну́цца, ✂; зак.

1. Узмахам адагнаць ад сябе каго-, што-н.

   • А. ад мух.

2. Махнуць рукой у знак пратэсту, нязгоды з чым-н.

3. перан. Адмовіцца рабіць што-н., не жадаючы разабрацца ў справе (разм.).

   • А. ад таго, што было.
   • А. ад вырашэння пытанняў.

|| незак. адмахвацца.

• А. рукамі і нагамі (наадрэз адмаўляцца ад каго-, чаго-н.).

адмахну́ць, ✂; зак.

Узмахам рукі, галавы адагнаць, адкінуць.

• А. камароў.

|| незак. адмахваць, ✂.

адмацава́цца, ✂; зак. (афіц.).

Зняцца з уліку.

|| незак. адмацоўвацца, ✂.

|| наз. адмацаванне, ✂.

|| прым. адмацавальны, ✂.

• А. талон.

адмацава́ць, ✂; зак.

1. Зняць з уліку адкуль-н. (афіц.).

2. Скасаваць прымацаванне.

   • А. навучэнцаў.

|| незак. адмацоўваць, ✂.

|| наз. адмацаванне, ✂.

адмачы́ць, ✂; зак.

1. Намачыўшы што-н., аддзяліць, адклеіць.

   • А. прысохлы бінт.
   • А. наклейку.

2. Вымачыць, зрабіць больш прыдатным для выкарыстання (спец.).

   • А. скуры.

3. перан. Сказаць або зрабіць што-н. недарэчнае, непрыстойнае (разм.).

   • Ну і адмачыў штуку!

|| незак. адмочваць, ✂.

|| наз. адмочванне, ✂ і адмочка, ✂.

|| прым. адмочны, ✂.

адмежава́цца, ✂; зак.

1. Аддзяліцца мяжой ад каго-н.

2. перан. Спыніць зносіны з кім-н., выказаць нязгоду з чым-н.

   • А. ад такіх сяброў.
   • А. ад памылковых поглядаў.

|| незак. адмяжоўвацца, ✂.

|| наз. адмяжоўванне, ✂.

|| наз. адмежаванне, ✂.

адмежава́ць, ✂; зак.

1. Мяжуючы, аддзяліць.

   • А. участак.

2. перан. Аддзяліць, адасобіць адну з’яву ад другой.

|| незак. адмяжоўваць, ✂.

|| наз. адмяжоўванне, ✂.

|| наз. адмежаванне, ✂.

адме́ль, ✂ і адме́ліна, ✂, ж.

Тое, што і водмель.