аддале́нне,
-
гл. аддаліць. -
Даль, далёкая адлегласць.
- Дуб стаяў у аддаленні.
аддале́нне,
Даль, далёкая адлегласць.
адда́лены,
Які знаходзіцца ці адбываецца далёка.
Аддзелены вялікім прамежкам часу.
||
аддалі́ць,
Зрабіць больш далёкім (у прасторы, часе
||
||
||
||
адда́ны,
Прасякнуты любоўю і вернасцю да каго-, чаго
||
аддары́ць,
Зрабіць каму
||
адда́цца,
каму-чаму і на што. Аддаць сябе, пакарыцца не супраціўляючыся.
Цалкам прысвяціць сябе каму-, чаму
Пра жанчыну: уступіць у палавую сувязь з кім
||
адда́ць,
Вярнуць назад.
Даць што
каго каму ці за каго. Выдаць замуж.
Здаць, уручыць з якой
Танна прадаць (
Зрабіць, выканаць (тое дзеянне, якое выражана назоўнікам).
Зрабіць рэзкі, кароткі рух назад (пра зброю пры выстрале).
Адвязаць, паслабіць (
||
||
адда́ча,
Тое, што і каэфіцыент карыснага дзеяння (
аддзе́л,
Падраздзяленне ў структуры якой
Тэматычна аб’яднаная частка кнігі, газеты.
аддзе́лачнік,
Рабочы, спецыяліст па аддзелачных работах.
||