адда́ць, ; зак.

  1. Вярнуць назад.

    • А. доўг.
    • Што вінен, а. павінен (прыказка).
  2. Даць што-н. сваё каму-, чаму-н., выкарыстаць на што-н.

    • А. жыццё за Радзіму.
    • А. усе сілы навуцы.
    • Колькі аддаў за шапку? (перан. заплаціў; разм.).
  3. каго каму ці за каго. Выдаць замуж.

    • А. дачку за лейтэнанта.
  4. Здаць, уручыць з якой-н. мэтай, змясціць куды-н.

    • А. боты ў рамонт.
    • А. сына ў школу.
  5. Танна прадаць (разм.).

    • А. за бясцэнак.
  6. Зрабіць, выканаць (тое дзеянне, якое выражана назоўнікам).

    • А. загад (загадаць).
  7. Зрабіць рэзкі, кароткі рух назад (пра зброю пры выстрале).

    • Ружжо аддало ў плячо.
    • Аддае ў спіну (безас. і перан. пра боль).
  8. Адвязаць, паслабіць (спец.).

    • А. якар.

|| незак. аддаваць, .

|| наз. адданне, і аддача, .

  • Даць грошы без аддачы.
  • Аддача пры выстрале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)