Verbum

абго́ртка, ✂, ж.

1. Тое, чым абгорнута што-н.

   • А. ад цукеркі.
   • Цэлафанавая а.

2. Дробныя верхавінкавыя лісцікі, якія шчыльна акружаюць суквецце або плод некаторых раслін.

   • Кукурузныя пачаткі пакрыты абгорткай з лісця.

абгрунтава́нне, ✂, н.

1. гл. абгрунтаваць.

2. Тое, чым што-н. абгрунтоўваецца; доказ, довад.

   • Тэарэтычнае а.

абгрунтава́ны, ✂.

Пацверджаны фактамі, сур’ёзнымі доказамі.

• А. адказ.

|| наз. абгрунтаванасць, ✂.

абгрунтава́ць, ✂; зак.

Прывесці пераканаўчыя доказы ў карысць чаго-н., пацвердзіць фактамі.

• А. палажэнні сваёй кнігі.

|| незак. абгрунтоўваць, ✂.

|| наз. абгрунтаванне, ✂.

абгры́зці, ✂; зак.

Грызучы, аб’есці.

• Зайцы абгрызлі маладыя яблынькі.

|| незак. абгрызаць, ✂.

абгрэ́бці, ✂; зак.

Абграбаючы, падраўноўваючы, зняць з паверхні лішняе (пра сена, салому і пад.).

• А. стог.

|| незак. абграбаць, ✂.

|| наз. абграбанне, ✂.

абгуля́ць, ✂; зак.

Перамагчы каго-н. у гульні.

• А. у шашкі.

|| незак. абгульваць, ✂.

|| наз. абгульванне, ✂.

абдары́ць, ✂; зак.

Надзяліць усіх, многіх падарункамі.

• А. дзяцей цацкамі.

|| незак. абдорваць, ✂.

|| наз. абдорванне, ✂.

абда́ць, ✂; зак.

1. Абліць, абвеяць адразу вялікай колькасцю чаго-н. з усіх бакоў.

   • А. гладыш варам.
   • Халодны вецер абдаў хлопчыка.

2. перан. Ахапіць, авалодаць (пра пачуццё, перажыванне і пад.).

   • Раптам абдало яго нейкай незнаёмаю трывогай (безас.).

◊

• Як варам абдало (разм.) — аб прыліве крыві да твару, выкліканым хваляваннем, адчуваннем няёмкасці.

|| незак. абдаваць, ✂.

|| звар. абдацца, ✂.

|| незак. абдавацца, ✂.

абдзернава́ць, ✂; зак.

Абкласці дзёрнам.

• А. абочыны дарогі.

|| незак. абдзярноўваць, ✂.

|| наз. абдзярноўванне, ✂.