Verbum

абда́ць, ✂; зак.

1. Абліць, абвеяць адразу вялікай колькасцю чаго-н. з усіх бакоў.

   • А. гладыш варам.
   • Халодны вецер абдаў хлопчыка.

2. перан. Ахапіць, авалодаць (пра пачуццё, перажыванне і пад.).

   • Раптам абдало яго нейкай незнаёмаю трывогай (безас.).

◊

• Як варам абдало (разм.) — аб прыліве крыві да твару, выкліканым хваляваннем, адчуваннем няёмкасці.

|| незак. абдаваць, ✂.

|| звар. абдацца, ✂.

|| незак. абдавацца, ✂.