абгрунтава́ць, ✂; зак.

Прывесці пераканаўчыя доказы ў карысць чаго-н., пацвердзіць фактамі.

  • А. палажэнні сваёй кнігі.

|| незак. абгрунтоўваць, ✂.

|| наз. абгрунтаванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)