Verbum

абвастры́цца, ✂; зак.

1. Стаць больш тонкім, вострым, завастрыцца (пра рысы твару).

   • Скулы абвастрыліся.

2. Стаць больш успрымальным.

   • Зрок абвастрыўся.

3. Стаць больш моцным, цяжкім.

   • Хвароба абвастрылася.

4. Стаць больш напружаным.

   • Супярэчнасці абвастрыліся.
   • Барацьба на шахматным турніры абвастрылася.

|| незак. абвастрацца, ✂.

|| наз. абвастрэнне, ✂.

абвастры́ць, ✂; зак.

1. Зрабіць больш вострым, успрымальным.

   • А. пільнасць.
   • А. слых.

2. Зрабіць больш моцным, цяжкім.

   • А. боль.
   • А. хваробу.

3. Зрабіць больш напружаным.

   • А. супярэчнасці.
   • А. адносіны.

|| незак. абвастраць, ✂.

|| наз. абвастрэнне, ✂.

абве́зці, ✂; зак.

1. Правезці вакол чаго-н.

   • А. турыстаў вакол горада.

2. Правезці кружным шляхам, мінаючы што-н.

3. Развозячы ва ўсе пункты, азнаёміць з чым-н.

   • А. загад па брыгадах.

|| незак. абвозіць, ✂.

|| наз. абвоз, ✂.

абве́ргнуць, ✂; зак.

Даказаць непраўдзівасць, памылковасць чаго-н.

• А. абвінавачанне.

|| незак. абвяргаць, ✂.

|| наз. абвяржэнне, ✂.

абве́сны:

• абвесны лад — у граматыцы: сукупнасць асабовых форм дзеяслова, якія паказваюць на наяўнасць дзеяння ў сучасным, мінулым і будучым часе.

абве́стка, ✂, ж.

Тое, што і аб’ява.

• А. пра сход.

абве́сці, ✂; зак.

1. Правесці вакол або міма чаго-н.

   • А. вакол возера.

2. У футболе, хакеі: ведучы мяч, шайбу, абысці праціўніка.

3. каго-што і без дапаўнення. Правесці чым-н. вакол чаго-н., зрабіць кругавы рух.

   • А. указкаю граніцы краіны.

4. Водзячы каго-н., пабываць у многіх месцах.

   • А. дзяцей па ўсіх музеях.

5. што чым. Акружыць, абрысаваць што-н.

   • А. талерку залатым абадком.

6. што чым. Абнесці, абгарадзіць чым-н. навокал.

   • А. плотам агарод.

7. Абдурыць, ашукаць (разм.).

   • А. пакупніка.

◊

• Абвесці вакол пальца каго (разм.) — спрытна, хітра, ашукаць каго-н.

|| незак. абводзіць, ✂.

|| наз. абвядзенне, ✂, абвод, ✂ і абводка, ✂.

абве́траць, ✂; зак.

Тое, што і абветрыцца.

• Твар абветраў.
• Снапы абветралі.

абве́трыцца, ✂; зак.

1. Зрабіцца агрубелым, шурпатым ад ветру (пра твар, губы і пад.).

   • Твар абветрыўся.

2. Абсохнуць на ветры.

   • Збажына абветрылася.

|| незак. абветрывацца, ✂.

абве́трыць, ✂; зак.

Зрабіць грубым, шурпатым (пра скуру на твары, руках).

• А. твар.
• Мне абветрыла губы (безас.).
• Абветраныя рукі.

|| незак. абветрываць, ✂.