абве́трыць, ✂; зак.

Зрабіць грубым, шурпатым (пра скуру на твары, руках).

  • А. твар.
  • Мне абветрыла губы (безас.).
  • Абветраныя рукі.

|| незак. абветрываць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)