адскубну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́;
1. Скубануўшы, аддзяліць, адарваць.
2.
адскубну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́;
1. Скубануўшы, аддзяліць, адарваць.
2.
адслаі́цца, 1 і 2
Аддзяліцца слоем.
||
||
адслаі́ць, -лаю́, -ло́іш, -ло́іць; -ло́ены;
Аддзяліць слаямі; прымусіць асесці.
||
||
адслужы́ць, -лужу́, -лу́жыш, -лу́жыць; -лу́жаны;
1. Прабыць на службе, папрацаваць нейкі час.
2. Адбыць тэрмін вайсковай службы; скончыць служыць.
3. Службай адплаціць, адрабіць за што
4. Зрабіцца непрыгодным, перастаць адпавядаць свайму прызначэнню.
5. Адправіць набажэнства.
||
адсмакта́ць, -макчу́, -мо́кчаш, -мо́кча; -макчы́; -макта́ны;
1. што і чаго. Смактаннем адпіць, убавіць, адцзяліць.
2. Скончыць смактаць.
||
||
||
адсо́пвацца
адсо́ўвацца
адсо́ўваць
адсо́ўны, -ая, -ае.
Такі, які можна адсунуць; прыстасаваны для адсоўвання.
адсо́хнуць, 1 і 2
1. Пра часткі раслін: засохшы, адпасці.
2. Пра частку цела: страціць здольнасць рухацца, дзейнічаць з прычыны хваробы (
Каб табе язык адсох — праклён таму, хто нядобра сказаў.
||