Verbum

адсыпа́цца гл. адаспацца.

адсы́паць, -плю, -плеш, -пле; -сы́п; -паны; зак., што і чаго.

Аддзяліць частку якога-н. сыпкага рэчыва або дробных прадметаў, насыпаўшы, высыпаўшы куды-н.

А. мукі.

|| незак. адсыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адсыпа́нне, -я, н. і адсы́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

адсырэ́лы, -ая, -ае.

Які стаў сырым, вільготным.

адсырэ́ць гл. сырэць.

адсыха́ць гл. адсохнуць.

адсю́ль, прысл.

1. З гэтага або ад гэтага месца.

А. да горада далёка.

2. З гэтай мясцовасці.

Ён недзе а., з-пад Мінска.

3. перан. Са сказанага перад гэтым; у выніку гэтага.

А. зрабі вывад.

адсява́нне гл. адсеяцца, адсеяць.

адсява́цца гл. адсеяцца.

адсява́ць гл. адсеяць.

адсяда́ць гл. адсесці.