Verbum

абтачы́ць², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Абгрызці, аб’есці з усіх бакоў (пра чарвей, насякомых).

Чарвякі абтачылі ўсю кару.

|| незак. абто́чваць, -ае.

абто́чны, -ая, -ае.

Прызначаны для абточкі.

А. станок.

абтрапа́цца, -раплю́ся, -рэ́плешся, -рэ́плецца; -рапі́ся; зак.

1. Ачысціць сябе ад чаго-н.

А. ад снегу.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ачысціцца ад кастрыцы (пра лён, пяньку).

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). У выніку доўгай носкі падрацца, абабіцца па краях.

Гарнітур мой зусім абтрапаўся.

абтрапа́ць, -раплю́, -рэ́плеш, -рэ́пле; -рапі́; -рапа́ны; зак., што.

1. Абабіць, стрэсці што-н. з чаго-н.

А. пыл з адзення.

2. Ачысціць трапаннем (лён, пяньку).

А. валакно.

3. Падраць, абабіць, абнасіць па краях (пра вопратку).

А. рукавы.

абтрэ́сці, -расу́, -расе́ш, -расе́; -расём, -расяце́, -расу́ць; -ро́с, -рэ́сла; -расі́; -рэ́сены; зак., што.

Тое, што і атрэсці.

|| незак. абтраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абтрэ́сціся, -расу́ся, -расе́шся, -расе́цца; -расёмся, -расяце́ся, -расу́цца; -ро́сся, -рэ́слася; -расі́ся; зак.

Тое, што і атрэсціся.

|| незак. абтраса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

абту́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -ту́х, -хла; зак.

Тое, што і атухнуць.

|| незак. абтуха́ць, -а́е.

абтушы́ць гл. тушыць¹.

абты́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Натыкаць што-н. вакол чаго-н.

А. градку калочкамі.

2. Утыкаць чым-н. якую-н. паверхню.

А. падушачку іголкамі.

3. Заканапаціць, абканапаціць што-н.

|| незак. абтыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абтыка́ць гл. абаткнуць, абты́каць.