абсяка́нне
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Прадмова ∙ Скарачэнніабсяка́ць
абсячы́, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны;
1. што. Адсякаючы, аддзяліць.
2.
||
||
абсячы́ся, -сяку́ся, -сячэ́шся, -сячэ́цца; -сячо́мся, -сечаце́ся, -сяку́цца; -се́кся, -лася, -сячы́ся;
Тое, што і асячыся (у 2
||
абта́лы, -ая, -ае.
Які абтаў, вызваліўся ад лёду, снегу (зверху, па краях) у выніку яго раставання.
абтапта́цца, -тапчу́ся, -то́пчашся, -то́пчацца; -тапчы́ся;
1. (1 і 2
2. Знасіць, стаптаць абутак.
||
абтапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны;
Утаптаць што
||
абта́ць, 1 і 2
Вызваліцца зверху ці па краях ад снегу, лёду пры яго раставанні́; растаць зверху, з краёў; зменшыцца ў выніку раставання.
||
абтачы́цца, 1 і 2
Стаць гладкім, абточаным.
||
абтачы́ць¹, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны;
На такарным станку ці з дапамогай якіх
||
||