адмы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты; зак.
1. каго-што. Мыццём ачысціць (ад бруду, гразі і пад.); вымыць. Змыць што-н. з чаго-н.
А. бруд з вопраткі.
А. рукі.
2. спец., што. Прамываннем ачысціць ад прымесей.
А. залаты пясок.
3. перан. Зняць віну, ганьбу, грэх; вярнуць гонар.
Чорную душу не адмыеш!
4. Размываючы плынню, патокам, аддзяліць.
Рака адмыла частку берага.
|| незак. адмыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. адмыва́нне, -я, н. і адмы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 знач., спец.).
|| прым. адмы́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
адмы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
1. Інструмент у выглядзе кручка, якім можна адамкнуць замок.
Універсальная а.
2. перан. Безадмоўны, надзейны спосаб (неадабр.).
адмяжо́ўванне гл. адмежавацца, адмежаваць.
адмяжо́ўвацца гл. адмежавацца.
адмяжо́ўваць гл. адмежаваць.
адмя́кнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -мя́к, -кла; зак.
1. Стаць мякчэйшым ад вільгаці, размякнуць.
Скуры адмяклі.
2. Аслабнуць, адваліцца.
Мароз адмяк.
|| незак. адмяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
адмяні́ць, -мяню́, -ме́ніш, -ме́ніць; -ме́нены; зак., што.
Аб’явіць несапраўдным, паведаміць пра што-н., што не адбудзецца, не будзе ажыццяўляцца; скасаваць; ліквідаваць.
А. экскурсію.
А. пастанову.
А. прысуд.
А. хутары.
|| незак. адмяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і адме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адме́на, -ы, ж.
адмярза́нне гл. адмерзнуць.
адмярза́ць гл. адмерзнуць.