Verbum

абстрэ́л, -у, м.

Стральба па якой-н. цэлі.

Артылерыйскі а.

◊

Узяць (браць) пад абстрэл — рэзка крытыкаваць каго-н.

абступі́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ту́піць; зак., каго-што.

Акружыць; ахапіць з усіх бакоў.

Дзеці абступілі казачніка.

Лазняк абступіў возера.

Горад абступілі высокія горы.

|| незак. абступа́ць, -а́е.

абсу́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

Тое, што і асунуцца.

|| незак. абсо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абсу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., што.

Тое, што і асунуць.

|| незак. абсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

абсу́рд, -у, М -дзе, м.

Недарэчнасць, бязглуздзіца.

Дайсці да абсурду.

абсу́рдны, -ая, -ае.

Недарэчны, бязглузды.

Абсурдная думка.

|| наз. абсу́рднасць, -і, ж. і абсу́рд, -у, М -дзе, м.

абсушы́цца, -сушу́ся, -су́шышся, -су́шыцца; зак.

Высушыць сваю вопратку.

А. ля вогнішча.

|| незак. абсу́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абсушы́ць, -сушу́, -су́шыш, -су́шыць; -су́шаны; зак., каго-што.

Высушыць зверху, кругом.

А. мокрае адзенне.

|| незак. абсу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абсу́шванне, -я, н. і абсу́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

абсцы́са, -ы, ж. (спец.).

Адна з каардынат, якая вызначае месца пункта ў прасторы.

|| прым. абсцы́сны, -ая, -ае.

абсцэ́с, -у, м. (спец.).

Запаленне тканак якога-н. органа з нагнаеннем; гнойны нарыў.

А. лёгкіх.

|| прым. абсцэ́сны, -ая, -ае.