Verbum

адво́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Галінка або частка кораня з вочкамі, пасаджаныя асобна для самастойнага росту.

Размнажэнне адводкамі.

2. Пчаліны рой, які толькі што ўтварыўся і аддзяліўся ад старога.

адво́дзіць гл. адвесці.

адво́дны, -ая, -ае.

Які служыць для адводу чаго-н. убок.

Адводная труба.

А. канал.

адво́з гл. адвезці.

адво́зіць гл. адвезці.

адво́зка гл. адвезці.

адво́льны -ая, -ае.

1. Нічым не абмежаваны, вольны.

Адвольныя рухі.

2. Які праводзіцца самавольна.

Адвольнае рашэнне.

3. Бяздоказны, непераканаўчы, беспадстаўны.

Адвольнае тлумачэнне.

|| наз. адво́льнасць, -і, ж.

адво́рваць гл. адараць.

адво́стрыванне гл. адвастрыць.

адво́стрываць гл. адвастрыць.