адстая́ць¹, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; -то́ены;
Абараніць ад нападу, ад замаху на што
||
||
адстая́ць¹, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; -то́ены;
Абараніць ад нападу, ад замаху на што
||
||
адстая́ць², -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й;
Прысутнічаючы дзе
||
адсто́й, -ю,
Асадак з вадкасці на дне пасудзіны.
адсто́йнік, -а,
Басейн або рэзервуар, у якім адстойваецца вадкасць.
адсто́йны, -ая, -ае.
Які служыць для адстойвання, ачышчэння вадкасці.
адстраля́цца, -я́юся, -я́емся, -я́ецца;
1. ад каго-чаго. Адбіцца стральбой.
2. Скончыць стральбу (
||
адстро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены;
Абладзіць, аздобіць; надаць які
||
адстры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -гла́; -рыжы́; -ры́жаны;
Адрэзаць нажніцамі.
||
адстрэ́л
адстрэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены;
1. Адарваць куляй, снарадам.
2. каго (што). Забіць (звера) па асобым дазволе.
||