Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

абмо́клы, -ая, -ае.

Змакрэлы, мокры.

А. армяк.

абмо́кнуць, -ну, -неш, -не; -мо́к, -кла; абмо́кні; зак.

Стаць мокрым, змокнуць.

А. на дажджы.

|| незак. абмака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абмо́тванне гл. абматаць.

абмо́твацца гл. абматацца.

абмо́тваць гл. абматаць.

абмо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. гл. абматаць.

2. Тое, чым абматана што-н. (спец.).

Ізаляцыйная а.

3. звычайна мн. Доўгія палосы матэрыі для абмотвання ног ад чаравікаў да кален.

Салдацкія абмоткі.

|| прым. абмо́тачны, -ая, -ае.

абмо́чвацца гл. абмачыць.

абмо́чваць гл. абмачыць.

абму́ляць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што.

Пашкодзіць скуру трэннем, нацерці.

А. ногі.

|| незак. абму́льваць, -аю, -аеш, -ае.

абмундзірава́нне, -я, н.

1. гл. абмундзіраваць.

2. Камплекг ваеннага форменнага адзення.

Афіцэрскае а.