Verbum

абме́жак, -жка, мн. -жкі, -жкаў, м.

Тое, што і ўзмежак.

абме́н, -у, м.

1. гл. абмяняць, абмяняцца.

2. У эканоміцы: працэс руху тавараў як форма размеркавання вырабленых грамадствам каштоўнасцей.

○

Абмен рэчываў — сукупнасць працэсаў, якія адбываюцца ў арганізме пры засваенні ежы.

абме́нны, -ая, -ае.

Прызначаны для абмену чаго-н.; звязаны з абменам.

А. пункт.

Абменная аперацыя.

абме́ньвацца гл. абмяняцца.

абме́ньваць гл. абмяняць.

абме́раць, -аю, -аеш, -ае; -раны; зак., каго-што.

1. Тое, што і памераць (у 1 знач.).

2. Адмераць менш, чым трэба, ашукаць.

А. пакупніка.

|| незак. абме́рваць, -аю, -аеш, -ае і абмяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абме́р, -у, м. і абме́рванне, -я, н.

|| прым. абме́рны, -ая, -ае.

Абмерная вяроўка.

абме́рзлы, -ая, -ае.

Пакрыты лёдам, шэранню, абледзянелы.

Абмерзлыя дрэвы.

абме́рзнуць, -ну, -неш, -не; -мёрз, -ме́рзла; -ні́; зак.

Пакрыцца лёдам, шэранню, абледзянець.

Дарога абмерзла.

|| незак. абмярза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абмеркава́ць, -мярку́ю, -мярку́еш, -мярку́е; -мярку́й; -меркава́ны; зак., што.

Калектыўна абгаварыць што-н., прааналізаваць, абдумаць і зрабіць вывады.

А. даклад.

А. новы праект статута.

|| незак. абмярко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмярко́ўванне, -я, н. і абмеркава́нне, -я, н.

абме́рці, абамру́, абамрэ́ш, абамрэ́; абамро́м, абамраце́, абамру́ць; абмёр, -ме́рла; абамры́; зак. (разм.).

1. Самлець, страціць прытомнасць.

2. Знямець ад нечаканага і моцнага ўзрушэння.

А. ад страху.

|| незак. абміра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. абміра́нне, -я, н.