самаўпра́ўнічаць, -аю, -аеш, -ае;
Дзейнічаць самаўпраўна, займацца самаўпраўствам.
самаўпра́ўнічаць, -аю, -аеш, -ае;
Дзейнічаць самаўпраўна, займацца самаўпраўствам.
самаўпра́ўны, -ая, -ае.
Які дзейнічае самачынна, незаконна, паводле ўласнага нораву.
самаўпра́ўства, -а,
Парушэнне кім
самаўпэ́ўнены, -ая, -ае.
Занадта ўпэўнены ў самім сабе, у сваёй бясхібнасці.
||
самаўсхвале́нне, -я,
Усхваленне, праслаўленне самога сябе, сваіх дасягненняў, сваёй годнасці.
самаўхілі́цца, -хілю́ся, -хі́лішся, -хі́ліцца;
Самавольна ўхіліцца ад выканання сваіх абавязкаў, сваёй справы.
||
||
самахва́л, -а,
Той, хто займаецца самахвальствам; хвалько.
||
||
самахва́льства, -а,
Празмернае расхвальванне самога сябе, сваіх дасягненняў.
самахо́д, -а і -у,
1. -у. Механічная падача разца або дэталі ў металарэзных станках (
2. -а,
самахо́дам,
1. Механічна (пра падачу разца або дэталі ў станках) (
2. 3 дапамогай уласнага рухавіка, без пабочнай цягі.
3. Рухаючыся сілай цячэння ракі (пра плыты, сплаўны лес).
4. Уласнымі нагамі, пехатой (