самаўпэ́ўнены, -ая, -ае.

Занадта ўпэўнены ў самім сабе, у сваёй бясхібнасці.

Самаўпэўненая супакоенасць.

|| наз. самаўпэ́ўненасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)