Verbum

сро́дак, -дку, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Прыём, спосаб дзеяння для дасягнення, ажыццяўлення чаго-н.

Усімі сродкамі змагацца за мір на зямлі.

2. Прадмет, сукупнасць прыстасаванняў, неабходных для ажыццяўлення якой-н. мэты.

Сродкі вытворчасці.

Сродкі сувязі.

3. Тое, што служыць якой-н. мэце, неабходнай для дасягнення чаго-н.

Мова — важнейшы с. зносін.

4. Лекі, медыцынскія прэпараты, неабходныя пры лячэнні.

Сродкі ад крывянога ціску.

С. ад кашлю.

5. мн. Грошы, матэрыяльныя каштоўнасці.

Абаротныя сродкі.

Чалавек са сродкамі.

срэ́бра, -а, н.

Тое, што і серабро.

|| прым. срэ́браны, -ая, -ае і срэ́бны, -ая, -ае.

срэбра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да серабра (у 1 знач.), напр. срэбраносны, срэбрападобны;

2) серабрысты, колеру серабра, напр. срэбралісты.

срэ́бранік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і сярэбранік¹.

◊

За трыццаць срэбранікаў прадаць каго-што (высок., пагард.) — прадаць з нізкіх меркаванняў карыслівых інтарэсаў [літаральна за 30 сярэбраных манет — цана здрадніцтва біблейскага Іуды].

срэбрано́сны, -ая, -ае.

Пра горныя пароды, якія ўтрымліваюць срэбра.

|| наз. срэбрано́снасць, -і, ж.

С. участка.