слаба... і слаба-...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) слабы (у 1 знач.), напр.: слабаактыўны, слабавыражаны, слабадакладны (спец.);
2) слабы (у 2 знач.), напр., слабабачанне (спец.);
3) слабы (у 6 знач.), напр.: слабаалкагольны, слабасалёны;
4) з малой колькасцю чаго-н., напр.: слабаваданосны, слабагліністы, слабажалезісты;
5) злёгку ці недастаткова, напр.: слаба-жоўты, слабазаселены, слабапранікальны, слабаразвіты, слабарастваральны;
6) малы, напр., слабарослы (пра расліны: малой вышыні; спец.).
слабаво́льны, -ая, -ае.
Са слабай воляй.
С. чалавек.
|| наз. слабаво́льнасць, -і, ж.
слабада́, -ы́, ДМ -дзе́, мн. слабо́ды і (з ліч. 2, 3, 4) слабады́, -бо́д, ж.
1. гіст. Паселішча або гарадскі квартал у Расіі, Беларусі і Украіне ў 11—18 стст., жыхары якога не былі прыгоннымі або часова вызваляліся ад падаткаў.
2. Вялікае гандлёвае ці прамысловае сяло; адасобленая частка вялікага сяла.
3. Пасёлак ля горада; прыгарад (уст.).
|| памянш. слабо́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.
|| прым. слабадскі́, -а́я, -о́е.
слабаджа́нін, -а, мн. -джа́не, -джа́н, м.
Жыхар слабады.
|| ж. слабаджа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
слаба́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм., неадабр.).
Слабы ў якіх-небудзь адносінах чалавек.
слабанерво́вы, -ая, -ае.
Са слабымі нервамі; занадта чуллівы.
|| наз. слабанерво́васць, -і, ж.
слабасі́льны, -ая, -ае.
1. Са слабым здароўем, недастаткова дужы.
С. чалавек.
2. 3 невялікай магутнасцю (спец.).
С. матор.
|| наз. слабасі́лле, -я, н. (да 1 знач.).
сла́басць, -і, ж.
1. гл. слабы.
2. Недахоп фізічных сіл; недамаганне.
Ад слабасці цяжка стаяць на нагах.
3. Недастатковая цвёрдасць і паслядоўнасць у правядзенні чаго-н.
Тут ён праявіў с.
4. перан. Прывычка, схільнасць, ад якой няма жадання адмовіцца (разм.).
С. да азартных гульняў.
Оперны тэатр — мая с.
слабахара́ктарны, -ая, -ае.
Са слабым характарам, бязвольны.
С. чалавек.
|| наз. слабахара́ктарнасць, -і, ж.
слабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
Рабіцца слабым ці больш слабым (у 1—4, 6 і 7 знач.).
Вецер слабее.
Хворы прыкметна слабее.
|| зак. аслабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і саслабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.
|| наз. аслабле́нне, -я, н.