след, -у, М сле́дзе, мн. сляды́, слядо́ў, м.
1. Адбітак чаго-н. (нагі, колаў і пад.) на якой-н. паверхні, знак ад дотыку.
Птушыныя сляды.
Конскі с.
Сляды кіпцюроў.
2. перан., чаго. Прыкмета, адметная рыса чаго-н.
Сляды пажару.
Сляды злачынства.
◊
Без следу — зусім бясследна знікнуць, згінуць і пад.
Замесці сляды — знішчыць, утаіць тое, што можа быць доказам віны.
І следу не засталося — пра поўнае знікненне, адсутнасць чаго-, каго-н.
Ісці па чыіх-н. слядах — дзейнічаць, прытрымліваючыся чыйго-н. вучэння або беручы прыклад з каго-н.
Напасці на чый-н. след — атрымаць звесткі, якія дапамагаюць выявіць, знайсці каго-, што-н.
Не след — не варта.
Як след — як мае быць, як трэба.
|| прым. следавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.; спец.).
Кантрольная следавая паласа (на граніцы).
сле́дам, прысл.
Услед за кім-, чым-н., не адстаючы.
Ехаць с.
◊
Следам за дзедам (разм.) — па прыкладзе старэйшых.
следапы́т, -а, М -пы́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Той, хто добра распазнае сляды, высочвае каго-н. па слядах.
Паляўнічы-с.
Разведчык-с.
2. Той, хто шукае сляды былых гістарычных падзей.
Юныя следапыты накіраваліся ў паход па месцах баявой славы.
|| прым. следапы́цкі, -ая, -ае.
сле́дства, -а, н.
Высвятленне органамі юстыцыі абставін, звязаных са злачынствам.
Весці с.
|| прым. сле́дчы, -ая, -ае.
Следчыя органы.
сле́дчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.
1. гл. следства.
2. Службовая асоба, якая вядзе следства.
|| прым. сле́дчыцкі, -ая, -ае.
слепаво́кі, -ая, -ае.
1. Вельмі блізарукі.
2. Сляпы на адно вока, аднавокі.
|| наз. слепаво́касць, -і, ж.
слепаглуханямы́, -а́я, -о́е (спец.).
Пазбаўлены зроку, слыху і нямы.
Школа-інтэрнат для слепаглуханямых (наз.).
слепанаро́джаны, -ая, -ае.
Сляпы ад нараджэння.
Слепанароджанае дзіця.
Падручнік для слепанароджаных (наз.).
слепата́, -ы́, ДМ -паце́, ж.
1. Поўная або частковая адсутнасць зроку.
С. на правае вока.
2. перан. Няўменне заўважаць, правільна разумець, разбірацца ў чым-н.
сле́пнуць, -ну, -неш, -не; слеп, -пла; -ні; незак.
Рабіцца сляпым, траціць зрок.
С. к старасці.
С. ад празмернага чытання.
|| зак. асле́пнуць, -ну, -неш, -не; асле́п, -пла; -ні.