Verbum

са́га¹, -і, ДМ са́зе, мн. -і, саг, ж.

Старажытнаскандынаўскае і старажытнаірландскае народнае эпічнае сказанне пра багоў і герояў.

Сагі аб вікінгах.

са́га², нескл., н.

Крупы з крухмалу сагавай пальмы, а таксама штучныя крупы з кукурузнага або бульбянога крухмалу.

|| прым. са́гавы, -ая, -ае.

сагітава́ць гл. агітаваць.

сагна́ць, зганю́, зго́ніш, зго́ніць; сагна́ў, -на́ла; згані; сагна́ны; зак.

1. каго (што). Гонячы, прымусіць пайсці, пабегчы, паляцець адкуль-н.

С. з месца.

2. каго-што. Прымусіць сабрацца ў адно месца.

С. цялят на ферму.

3. што. Растапіць (снег).

Сонца сагнала снег з пагоркаў.

4. што. Пазбавіцца ад чаго-н.; знішчыць.

С. вагу.

◊

Сагнаць ахвоту (разм.) — задаволіць жаданне, нацешыцца чым-н.

Сагнаць злосць на кім (разм.) — даць выхад сваёй зласлівасці, дрэннаму настрою.

|| незак. зганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. згон, -у, м. і зго́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

сагну́цца гл. гнуцца.

сагну́ць гл. гнуць.

саграва́льны, -ая, -ае.

Які сагравае, служыць для сагравання.

С. кампрэс.

саграшы́ць гл. грашыць.

сагрэ́цца, -грэ́юся, -грэ́ешся, -грэ́ецца; зак.

1. Сагрэць сябе, сваё цела.

С. ў хаце ля печы.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стаць гарачым, цёплым; нагрэцца.

Вада ў печы сагрэлася.

3. перан. Падабрэць ад добрых, сардэчных слоў, адносін.

Ад добрай парады сагрэлася душа.

|| незак. саграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. саграва́нне, -я, н.

сагрэ́ць, -грэ́ю, -грэ́еш, -грэ́е; -грэ́ты; зак.

1. што. Зрабіць цёплым, гарачым.

С. малако.

Сонца сагрэла зямлю.

2. каго-што. Перадаць каму-, чаму-н. сваю цеплыню.

С. дзіця на руках.

3. Суцешыць, падпадзёрыць, ажывіць (словам, пачуццём, думкаю, праяўленнем клопату).

С. сваёй дабрынёй (перан.).

|| незак. саграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. саграва́нне, -я, н. (да 1 знач.).