Verbum

абка́тачны, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з абкаткай.

А. тэрмін.

абка́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па абкатцы.

|| ж. абка́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

абкаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак., што.

1. Пракаціць што-н. вакол чаго-н. (сыпкім, вязкім).

А. абруч вакол слупа.

2. Аб’ехаць, праехаць пэўную тэрыторыю (разм.).

Абкаціў паўраёна.

абкача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., у што.

Качаючыся, пакрыць сябе чым-н.

А. ў снег.

А. ў гразь.

|| незак. абка́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абкача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што, у чым.

Пераварочваючы з боку на бок, пакрыць чым-н. (сыпкім, вязкім)

А. рыбу ў муцэ.

|| незак. абка́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абка́чванне, -я, н.

абквэ́цацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Абмазацца чым-н., зрабіцца брудным, запэцкацца.

абквэ́цаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Абмазаць што-н. чым-н., забрудзіць.

А. вопратку.

абкі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Кідаючы, пакрыць каго-, што-н., абсыпаць.

А. дрэва зямлёй.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што. Пакрыць высыпкай.

Губы абкідала (безас.).

3. што. Абшыць краі тканіны.

А. петлі ў кашулі.

|| незак. абкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абкіда́нне, -я, н. і абкі́дванне, -я, н.

абкітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Замазаць кітам шчыліны, пазы.

А. вокны.

|| незак. абкіто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абкіто́ўванне, -я, н. і абкіто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

абкла́д, -а, м.

1. Абкружэнне звера ў часе палявання (спец.)

А. ваўка.

2. Аздабленне паверхні абразоў і пераплёту царкоўных кніг.

Абраз у сярэбраным абкладзе.