Verbum

аднадзённы, -ая, -ае.

1. Працягласцю ў адзін дзень.

Аднадзённая паездка.

2. Зароблены, налічаны за адзін дзень.

А. заробак.

адна́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што, ад чаго (разм.).

Адвучыць ад якой-н. звычкі ці хаджэння да каго-н. або куды-н.

А. ад курэння.

А. надакучлівага госця.

|| незак. адна́джваць, -аю, -аеш, -ае.

аднадо́льны, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: які мае семя з адной семядолі.

аднадо́мны, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: якія маюць песцікавыя і тычынкавыя кветкі на адным каліве.

|| наз. аднадо́мнасць, -і, ж.

аднаду́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Чалавек аднолькавых з кім-н. думак, поглядаў і перакананняў; аднамыснік.

аднаду́мнасць, -і, ж. (кніжн.).

Аднолькавы з кім-н. склад думак, згода ў поглядах.

аднаду́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і аднадумец.

аднаду́мства, -а, н.

Тое, што і аднадумнасць.

аднаду́шнасць, -і, ж.

Поўнае адзінства думак, пачуццяў, настрояў; поўная згода ў дзеяннях.

А. народаў у барацьбе за мір.

аднаду́шны, -ая, -ае.

Які выказваецца і прымаецца ўсімі, прасякнуты згодай, адзінствам.

Аднадушнае рашэнне.

Прагаласавалі за мір аднадушна (прысл.).