Verbum

адліва́цца² гл. адліцца².

адліва́ць¹ гл. адліць¹.

адліва́ць² гл. адліць².

адлі́вачны гл. адліць².

адлі́га, -і, ДМ -лізе, мн. -і, -ліг, ж.

Пацяпленне зімой (ранняй вясной) пасля марозу павышэннем тэмпературы вышэй нуля.

Цёплы вецер прынёс адлігу.

|| прым. адлі́жны, -ая, -ае.

адлі́к гл. адлічыць.

адліне́іць, -не́ю, -не́іш, -не́іць; -не́ены; зак., што.

Аддзяліць лініяй (лініямі).

А. палі ў сшытку.

|| незак. адліне́йваць, -аю, -аеш, -ае.

адлі́пнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; -лі́п, -пла; зак. (разм.).

Тое, што і адляпіцца.

Марка адліпла.

|| незак. адліпа́ць, -а́е.

адлітава́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ту́ецца; зак. (уст.).

Тое, што і адпаяцца.

|| незак. адліто́ўвацца, -аецца.

адлітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што (уст.).

Тое, што і адпаяць.

|| незак. адліто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.