адкарэкці́раваць гл. карэкціраваць.
адкаса́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.
1. Адвярнуцца, апусціцца (пра што-н. закасанае).
Рукавы адкасаліся.
2. перан., ад каго-чаго. Вызваліцца, пазбавіцца ад чаго-н. дакучлівага, непатрэбнага; адчапіцца.
А. ад непрыемнай размовы.
адкаса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што (разм.).
Адвярнуць, апусціць што-н. закасанае.
А. рукавы.
|| незак. адка́сваць, -аю, -аеш, -ае.
адкасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што.
1. Скасіць невялікую частку чаго-н. (ад краю).
А. траву ад дарогі.
2. Пакасіць пэўны час; скончыць касьбу.
Ён тры дні адкасіў.
3. Адпрацаваць на касьбе ўзамен за што-н.
А. за доўг.
|| незак. адко́шваць, -аю, -аеш, -ае.
адкасну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак. (разм.).
Адчапіцца, адстаць, адвязацца.
Адкасніся ад мяне!
Калі любіш — ажаніся, а не любіш — адкасніся (прыказка).
адка́тка, -і, ДМ -тцы, ж.
1. гл. адкаціць.
2. Вываз здабытых карысных выкапняў з забояў і шахтаў (спец.).
Падземная а. руды.
|| прым. адка́тачны, -ая, -ае.
А. вагон.
Адкатачныя работы.
адка́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).
Горнарабочы, які працуе на адкатцы.
А. вугалю.
|| ж. адка́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. адка́тчыцкі, -ая, -ае.
адкаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.
1. Коцячыся, перамясціцца ў які-н. бок на пэўную адлегласць.
Кола адкацілася.
Хваля адкацілася ад берага (перан.).
2. перан. Пра войска: хутка адступіць пад націскам праціўніка.
Адкаціўся вораг за раку.
|| незак. адко́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. адка́т, -у, М -ка́це, м.
адкаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак., каго-што.
Коцячы, перамясціць што-н. у іншае месца.
А. бервяно.
|| незак. адко́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адка́т, -у, М -ка́це, м. і адка́тка, -і, ДМ -тцы, ж.
адкача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго.
Вярнуць чалавеку прытомнасць.
Ледзь адкачалі тапельца.
|| незак. адка́чваць, -аю, -аеш, -ае.