Verbum

абдуры́ць, -дуру́, -ду́рыш, -ду́рыць; -ду́раны; зак., каго-што (разм.).

Ашукаць, перахітрыць каго-н.

А. прастака.

|| незак. абду́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абду́рванне, -я, н.

абдыма́цца гл. абняцца.

абдыма́ць гл. абняць.

абдымі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -ды́млены; зак., каго-што.

1. Абдаць дымам.

А. пчол.

2. Пакрыць сажай, задыміць (разм.).

А. хату.

абды́мкі, -аў.

Ахопліванне рукамі каго-н. як выказванне ласкі, замілавання і пад.

Сціснуць у абдымках.

◊

Сустрэць з распасцёртымі абдымкамі — з радасцю, прыветна.