Verbum

абго́нны гл. абагнаць.

абго́ртачны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для абгорткі (у 1 знач.).

Абгортачная папера.

2. Які з’яўляецца абгорткай (у 2 знач.).

А. ліст кукурузнага пачатка.

абго́ртванне гл. абгарнуць.

абго́ртваць гл. абгарнуць.

абго́ртка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. Тое, чым абгорнута што-н.

А. ад цукеркі.

Цэлафанавая а.

2. Дробныя верхавінкавыя лісцікі, якія шчыльна акружаюць суквецце або плод некаторых раслін.

Кукурузныя пачаткі пакрыты абгорткай з лісця.

абграба́нне гл. абгрэбці.

абграба́ць гл. абгрэбці.

абгрунтава́нне, -я, н.

1. гл. абгрунтаваць.

2. Тое, чым што-н. абгрунтоўваецца; доказ.

Тэарэтычнае а.

абгрунтава́ны, -ая, -ае.

Пацверджаны фактамі, сур’ёзнымі доказамі.

А. адказ.

|| наз. абгрунтава́насць, -і, ж.

абгрунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Прывесці пераканаўчыя доказы на карысць чаго-н., пацвердзіць фактамі.

А. палажэнні сваёй кнігі.

|| незак. абгрунто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абгрунтава́нне, -я, н.