Verbum

ад’юта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Афіцэр пры ваенным начальніку для выканання службовых даручэнняў або штабной работы.

|| прым. ад’юта́нцкі, -ая, -ае.

ад’яда́цца гл. ад’есціся.

ад’яда́ць гл. ад’есці.

ад’язджа́цца гл. ад’ехацца.

ад’язджа́ць гл. ад’ехаць.