адхілі́цца, -хілю́ся, -хі́лішся, -хі́ліцца; зак.
1. Падацца ўбок, адвярнуцца.
Адхілілася кабета і выцерла заплаканыя вочы.
2. Адысці ад прамога маршруту, збіцца.
А. ўбок і заблудзіцца.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адгарнуцца, адсланіцца.
Заслона адхілілася.
4. перан. Перакінуць увагу на што-н. іншае.
Важна, каб не а. ад галоўнага.
|| незак. адхіля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. адхіле́нне, -я, н.
А. ад нормы.
адхілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены; зак.
1. каго-што. Адвесці ўбок, адвярнуць.
А. галаву.
2. што. Адхінуць, адгарнуць.
А. коўдру.
3. перан., каго-што. Не прыняць, адвергнуць; не дапусціць.
А. кандыдатуру.
|| незак. адхіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. адхіле́нне, -я, н.
адхіну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адсланіцца, адхіліцца (пра тое, што захінае).
Фіранка адхінулася.
2. Падацца ўбок, адступіцца.
А. ад акна.
3. перан. Адмовіцца ад каго-, чаго-н., адступіцца.
А. ад свайго таварыша.
4. перан. Адлучыцца, адысці на кароткі час.
А. на хвілінку.
|| незак. адхіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
адхіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.
1. Адсланіць, адхіліць (тое, чым захінута што-н.).
А. фіранку.
А. заслону.
2. Адхіліць, адвесці ўбок.
А. галаву.
|| незак. адхіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. адхіна́нне, -я, н.
адхісну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся; -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. Адхіліцца, рэзка падацца ўбок.
А. ад дзвярэй.
2. перан. Адмовіцца, адступіцца, адвярнуцца ад каго-, чаго-н.
Сябры адхіснуліся ад яго.
|| незак. адхі́ствацца, -аюся, -аешся, -аецца.
адхлы́нуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.
Хлынуўшы, адысці, адступіць.
Вада адхлынула назад.
Натоўп адхлынуў.
адхо́джваць¹ гл. адхадзіць¹.
адхо́джваць² гл. адхадзіць².
адхо́длівасць гл. адыходлівы.
адхо́длівы гл. адыходлівы.