Verbum

абма́нлівы, -ая, -ае.

Здольны ўвесці ў зман.

Абманлівае ўражанне.

|| наз. абма́нлівасць, -і, ж.

абману́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Памыліцца, ашукацца; расчаравацца ў кім-, чым-н.

А. ў спадзяваннях.

|| незак. абма́нвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абману́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Схлусіць, наўмысна сказаць каму-н. няпраўду.

2. Увесці ў зман непраўдзівымі адносінамі, ашукаць.

А. пакупніка.

3. Не апраўдаць чыіх-н. спадзяванняў; не выканаць дадзеных абяцанняў, падвесці, падмануць, спакусіць.

Абяцаў быць і абмануў.

|| незак. абма́нваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абма́н, -у, м. і абма́нванне, -я, н.

абма́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто абмануў або абманвае каго-н.

|| ж. абма́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. абма́ншчыцкі, -ая, -ае.

абмаро́зіцца, -ро́жуся, -ро́зішся, -ро́зіцца; зак.

Атрымаць пашкоджанні ад марозу.

|| незак. абмаро́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абмаро́зіць, -ро́жу, -ро́зіш, -ро́зіць; -маро́зь; -ро́жаны; зак., каго-што.

Пашкодзіць марозам, памарозіць, змарозіць.

А. вушы.

|| незак. абмаро́жваць, -аю, -аеш, -ае; наз. абмаро́жванне, -я, н.

|| наз. абмаражэ́нне, -я, н.

абмаро́чыць гл. марочыць.

абмата́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Абматаць сябе чым-н.

А. шалікам.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Абвіцца вакол чаго-н.

Вяроўка абматалася вакол слупа.

|| незак. абмо́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абмата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Абкруціць, апавіць чым-н. некалькі разоў.

А. шыю шалікам.

|| незак. абмо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмо́тванне, -я, н. і абмо́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

абматы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Узрыхліць матыкай зямлю вакол чаго-н.

А. бульбу.