Verbum

аблакаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

Абаперціся локцем (локцямі) на што-н.

А. на падаконнік.

|| незак. аблако́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

аблама́цца, -ламлю́ся, -ло́мішся, -ло́міцца; -ламі́ся; зак.

Ломячыся, аддзяліцца, адваліцца.

Галіна дрэва абламалася.

|| незак. абло́мвацца, -аецца і абло́млівацца, -аецца (да 1 знач.).

|| наз. абло́м, -у, м. (да 1 знач.), абло́мванне, -я, н. (да 1 знач.) і абло́мліванне, -я, н. (да 1 знач.).

аблама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак.

1. што. Ломячы, аддзяліць частку, кавалак чаго-н.

А. сук.

А. лёд.

2. што. Паабломваць усё або многае.

А. сухія галінкі.

А. бэз.

3. перан., каго. З цяжкасцю ўгаварыць, пераканаць, а таксама перамагчы ўпартасць і пад. (разм.).

А. яго і зрабіць паслухмяным.

◊

Абламаць рогі каму (разм.) — уціхамірыць, утаймаваць, падпарадкаваць каго-н.

|| незак. абло́мваць, -аю, -аеш, -ае і абло́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абло́м, -у, м. (да 1 і 2 знач.), абло́мванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і абло́мліванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

аблапо́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго-што (разм.).

Ашукаць з карыслівай мэтай, абабраць.

|| незак. аблапо́шваць, -аю, -аеш, -ае.

абласны́, -а́я, -о́е.

1. гл. вобласць.

2. Уласцівы якой-н. мясцовасці; дыялектны.

Абласное слова.

аблаташы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыш; -то́шаны; зак., што (разм.).

Хаатычна абабраць, абарваць плады з дрэў, дапускаючы глум.

А. яблыкі.

А. сад.

аблахма́цець, -ею, -ееш, -ее; зак. (разм.).

Стаць лахматым, абрасці барадой, валасамі.

А. за лета.

аблачы́нка гл. воблака.

абла́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., каго-што.

1. Ласкава, са спагадай абысціся з кім-н.

А. сірату.

2. Лашчачы, зрабіць жывёліну рахманай.

А. сабаку.

|| незак. абла́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

абла́яць гл. лаяць.