Verbum

абгарэ́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -ры́; зак.

1. Абвугліцца, пачарнець у агні.

Сцяна абгарэла ў час пажару.

2. Атрымаць апёкі, пашкоджанні ад агню.

А. у танку.

А. на пажары.

|| незак. абгара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абга́рваць, -аю, -аеш, -ае.

абгіна́ць гл. абагнуць.

абгла́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак. (разм.).

1. Стаць гладкім (пра паверхню чаго-н.).

Дошка абгладзілася.

2. Патаўсцець, паправіцца.

Конь крыху абгладзіўся.

|| незак. абгла́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абгла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -ла́дзь; -джаны; зак. (разм.).

1. што. Зрабіць паверхню чаго-н. гладкай, роўнай; збольшага апрацаваць.

А. поручні.

2. каго. Адкарміць, зрабіць гладкім.

А. парсюка.

|| незак. абгла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

абгле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

Тое, што і агледзець.

|| незак. абгляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абгляда́нне, -я, н. і абгля́д, -у, М -дзе, м.

абгні́лы, -ая, -ае.

Пашкоджаны зверху гніллю.

А. слуп.

абгні́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гні́ў, -гніла́, -ло́; зак.

Тое, што і абгніць.

|| незак. абгніва́ць, -а́е.

абгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гні́ў, -гніла́, -ло́; зак.

Стаць гнілым зверху ці з краёў.

Паркан абгніў і абваліўся.

|| незак. абгніва́ць, -а́е.

абго́йсаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм).

Бегаючы, пабываць у многіх месцах.

А. увесь горад.

абго́н, -у, м.

1. гл. абагнаць.

2. Першая кругавая баразна на ворыве.

Зрабіць а.