Verbum

абгні́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гні́ў, -гніла́, -ло́; зак.

Тое, што і абгніць.

|| незак. абгніва́ць, -а́е.

абгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гні́ў, -гніла́, -ло́; зак.

Стаць гнілым зверху ці з краёў.

Паркан абгніў і абваліўся.

|| незак. абгніва́ць, -а́е.

абго́йсаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм).

Бегаючы, пабываць у многіх месцах.

А. увесь горад.

абго́н, -у, м.

1. гл. абагнаць.

2. Першая кругавая баразна на ворыве.

Зрабіць а.

абго́нны гл. абагнаць.

абго́ртачны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для абгорткі (у 1 знач.).

Абгортачная папера.

2. Які з’яўляецца абгорткай (у 2 знач.).

А. ліст кукурузнага пачатка.

абго́ртванне гл. абгарнуць.

абго́ртваць гл. абгарнуць.

абго́ртка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. Тое, чым абгорнута што-н.

А. ад цукеркі.

Цэлафанавая а.

2. Дробныя верхавінкавыя лісцікі, якія шчыльна акружаюць суквецце або плод некаторых раслін.

Кукурузныя пачаткі пакрыты абгорткай з лісця.

абграба́нне гл. абгрэбці.