Verbum

адшвартава́цца гл. швартаваць.

адшвартава́ць гл. швартаваць.

адшлёпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

1. Надаваць плескачоў.

А. хлапчука.

2. Прайсці нейкую адлегласць па гразі.

А. дзесяць кіламетраў па бездаражы.

адшліфава́ць гл. шліфаваць.

адшмаргану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -шмо́ргнуты; зак., што.

Шмаргануўшы, адсунуць.

А. фіранку.

|| незак. адшмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

адшпілі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пі́ліцца; зак.

1. Стаць непрышпіленым, адкалоцца.

Значок адшпіліўся.

2. Расшпіліцца, выпасці з пятлі.

Гузік адшпіліўся.

|| незак. адшпі́львацца, -аецца і адшпіля́цца, -я́ецца.

адшпілі́ць, -пілю́, -пі́ліш, -пі́ліць; -пі́лены; зак., што.

1. Адкалоць што-н. прышпіленае.

А. бант.

2. Разняць часткі якой-н. зашпількі.

А. кнопку.

А. папругу.

|| незак. адшпі́льваць, -аю, -аеш, -ае і адшпіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

адшпунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Выбіць, вырваць шпунт; адкрыць.

А. бочку з квасам.

|| незак. адшпунто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

адшпурну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што (разм.).

Шпурнуўшы, адкінуць.

А. камень.

адшрубава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бу́ецца; зак.

Адкруціцца, верцячыся па вінтавой нарэзцы.

Адшрубавалася гайка.

|| незак. адшрубо́ўвацца, -аецца.