Verbum

адчу́жаны, ✂.

1. Адасоблены, абыякавы да іншых.

   • Хлопец нейкі змрочны, а.

2. Які выражае адчужэнне.

   • А. позірк.

|| наз. адчужанасць, ✂.

адчужа́ць, ✂; незак.

1. Перадаваць (маёмасць) у карысць другой асобы, дзяржавы або грамадскіх арганізацый (афіц.).

2. Аддаляць, адасабляць (кніжн.).

   • Эгаізм адчужае сяброў.

|| наз. адчужэнне, ✂.

адчужэ́нне, ✂, н.

1. гл. адчужаць.

2. Спыненне блізкіх адносін паміж кім-н., аддаленне, адасабленне.

   • А. былых сяброў.

адчу́ць, ✂; зак.

1. Пазнаць шляхам адчування.

   • А. холад.
   • А. моцны боль у назе.

2. Зведаць, перажыць, зразумець.

   • А. несправядлівасць.
   • А. сябе шчаслівым.

|| незак. адчуваць, ✂.

адчыні́цца, ✂; зак.

Стаць адчыненым.

• Дзверы адчыніліся.

|| незак. адчыняцца, ✂.

адчыні́ць, ✂; зак.

1. Зрабіць даступнай унутраную ці знешнюю прастору, раскрыўшы створкі, адняўшы века і пад. і процілегласць зачыніць.

   • А. акно.
   • А. кубел.

2. Стварыць, арганізаваць што-н., абвясціць пра пачатак дзейнасці чаго-н.

   • А. студыю пры тэатры.

|| незак. адчыняць, ✂.

адчыркну́ць, ✂; зак.

Адкрэсліць, адчарціць.

• А. алоўкам цікавае месца ў кнізе.

|| незак. адчыркваць, ✂.

адчы́сціць, ✂; зак.

1. Чысцячы, зняць, вывесці.

   • А. пляму.

2. Вымыць, вычысціць што-н.

   • А. кацёл.

|| незак. адчышчаць, ✂.

|| наз. адчыстка, ✂.

адчыта́цца, ✂; зак.

Паведаміць аб сваёй рабоце, дзейнасці.

• А. перад камісіяй.

|| незак. адчытвацца, ✂.

адчыта́ць, ✂; зак. (разм.).

1. Прачытаць што-н., скончыць чытаць.

   • А. курс літаратуры.

2. Зрабіць каму-н. папрок за што-н., прабраць каго-н.

   • Строга а. за парушэнне дысцыпліны.

|| незак. адчытваць, ✂.