Verbum

абялі́ць, ✂; зак.

1. Зрабіць белым.

   • А. дрэвы ў садзе.

2. Зняць скуру з забітай жывёліны (разм.).

   • А. барана.

3. Зняць кару з дрэва.

   • А. ліпу.

4. перан. Апраўдаць каго-н., зняць падазрэнне.

   • Цяжка а. таго, хто сам сябе ачарніў.

|| незак. абельваць, ✂ і абяляць, ✂.

абярну́цца, ✂; зак.

1. Паваліцца на бок, перакуліцца.

   • Воз з сенам абярнуўся.

2. Павярнуць галаву, тулава назад, аглянуцца.

   • А. на знаёмы голас.

3. Схадзіць, з’ездзіць куды-н. і вярнуцца назад; справіцца (разм.).

   • За гадзіну можна два разы а.

4. перан. Ператварыцца ў новую якасць, змяніцца; нечакана набыць іншы напрамак, сэнс.

   • Гора абярнулася ў радасць.
   • Хто ведае, як усё абернецца.

5. кім-чым або ў каго-што. У казках і павер’ях: ператварыцца ў каго-, што-н. пры дапамозе чараў.

   • А. дрэвам.

6. Зрабіць абарот (пра капітал, грошы).

   • Капітал абярнуўся ў адзін год.

7. Змяніць веру.

   • А. ў іншую веру.

|| незак. абарочвацца, ✂.

абярну́ць, ✂; зак.

1. Паваліць на бок, перакуліць; разліць што-н., перакуліўшы пасудзіну.

   • А. воз са снапамі.
   • А. збан з малаком.

2. Павярнуць назад ці ўбок.

   • А. твар да суседа.

3. Накіраваць, пусціць у абарот.

   • А. капітал.

4. Ператварыць, змяніць, перавесці адну якасць у другую.

   • У жарт здарэнне а.

5. кім-чым або ў каго-што. У казках і павер’ях: ператварыць у каго-, што-н. пры дапамозе чараў.

   • А. у воўка.
   • А. у камень.

6. Схіліць да чаго-н.

   • А. у сваю веру.

7. Прыдаць іншы напрамак, змяніць (пра ход якой-н. справы, пра абставіны).

   • А. справу на сваю карысць.

|| незак. абарочваць, ✂.

абярэ́мак, ✂, м.

Ноша ў такім памеры (аб’ёме), якую можна ўзяць, панесці, абхапіўшы рукамі; ахапак, бярэма.

• Цягалі сена віламі і абярэмкамі.
• Схапіць у а. (абхапіўшы рукамі).
• А. дроў.
• А. саломы.

абяско́лерыцца, ✂; зак.

1. Стаць бясколерным, менш яркім па афарбоўцы.

   • Тканіна абясколерылася.

2. перан. Страціць яркія індывідуальныя асаблівасці, стаць невыразным.

|| незак. абясколервацца, ✂.

абяско́лерыць, ✂; зак.

1. Зрабіць бясколерным, зменшыць яркасць афарбоўкі.

   • А. тканіну.

2. перан. Пазбавіць яркіх індывідуальных асаблівасцей, зрабіць невыразным.

|| незак. абясколерваць, ✂.

|| наз. абясколерванне, ✂.

|| наз. абясколеранне, ✂.

абяскро́вець, ✂; зак.

Страціць многа крыві.

|| наз. абяскроўленне, ✂.

абяскро́віць, ✂; зак.

1. Выпусціць усю кроў або многа крыві.

2. перан. Зрабіць бяссільным, нежыццяздольным.

|| незак. абяскроўліваць, ✂.

|| наз. абяскроўліванне, ✂.

абяскры́ліць, ✂; зак.

1. Адарваць, адрэзаць крылы, пазбавіць магчымасці лятаць.

2. перан. Пазбавіць творчых сіт, натхнення.

   • А. дух паэта.

|| незак. абяскрыльваць, ✂.

абяспа́мяцець, ✂; зак. (разм.).

Страціць памяць.

• Абяспамяцеў пад старасць.