абялі́ць, ✂; зак.

  1. Зрабіць белым.

    • А. дрэвы ў садзе.

  2. Зняць скуру з забітай жывёліны (разм.).

    • А. барана.

  3. Зняць кару з дрэва.

    • А. ліпу.

  4. перан. Апраўдаць каго-н., зняць падазрэнне.

    • Цяжка а. таго, хто сам сябе ачарніў.

|| незак. абельваць, ✂ і абяляць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)